Τρίτη 17 Απριλίου 2018

Σωφρονιστικός Κώδικας αΑ

Σωφρονιστικός Κώδικας και πόσο παράλογος είναι!
Και όλο αρχίζουν απο το κεφάλι - απο που βρωμάει το ψάρι απο το κεφάλι εκει αρχίζει να μυρίζει, και όταν οι άρχοντες δεν κάνουν τίποτα τα ποντίκια χορεύουν και όχι απλώς χορεύουν στήνουν πάρτυς ατελείωτα  ελενχος πουθενά ατέλειωτοι ελευθερία ασυδοσία ο κάθε ένας θέλεις σωφρονιστικός δικαστής εισαγγελέας γιατρός, κανει ότι θέλει και όλοι έχουν γίνει χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Τελικά αναρωτιέσαι ποιοι ειναι οι παραβατικοί οι μεσα οι έξω.... οκ μην τα ισοπεδώνουμε όλα υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι που κάνουν την δουλεια τους με πολλή αγάπη και ζήλο ειναι λίγοι όμως πολλοί,λίγοι και χάνωνται στο απέραντα λιβάδι της ασιδοσίας,  άλλοι απλώς κάνουν  την εργασία του αγγαρεία να περάσει η ώρα να πάνε σπίτι του και αν εχει και κανένα καλό φαει τους κάτσει και η κυρα όλα καλά και αν βγήκε και κανένα εξτραδάκι όλα τελεια, και όπως λέει και ο λαός μας κοντά στα χλωρά καίγωνται και τα χλωρά.
Αν ήτανε όλα καλα κανένα πρόβλημα το θέμα ειναι ότι το καράβι γέρνει και μπάζει νερά και αντί να το φτιάξουμε το χαλάμε παραπάνω.
Δεν θα σας κουράσω για πολυ ακόμα δυο τρία πραγματάκια και τέλος.
Δικαστές και δικοιγοροι δικάζουν ανάλογα με το πορτοφόλι και ποσά μας λείπουνε, σε βάρος στο πόνο της  κάθε οικογένειας και ποσά μπορούμε να τραβήξουμε.
Στα σωφρονιστικά καταστήματα η καντίνα με τους σωφρονιστικούς έχουν στήσει ενα τεράστιο παζάρι τα λεφτα πολλα τα κέρδη αρκετά και οι μοιρασιά καλοί μια απλή πράξη π.χ. Κάθε μήνα ένας κρατούμενος να ξοδεύει 300€ με 400 κρατούμενους το ποσό ειναι φτάνει στα 120000€ χιλ με ενα ποσοστό 15% βγάζουν οι εμπλεκόμενοι 18000€ χιλ.
Εκτός ανάλογα το τη παράπτωμα εχεις κανει αναγκάστηκα σε ποτίζουν με ποσά φάρμακα θέλεις ή δεν θέλεις και σε έχουν σα φυτό.
Παντός η λέξη σωφρονίζω εδώ χάνει όλη τη σημασία της.
Θα τα ξαναπούμε σύντομα δύναμη υγεία και υπομονή 

Anonymous 

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Ο ΟΠΑΠ αλλάζει σελίδα και την Ελλάδα...



ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΝΙΟΥ

Η Δευτέρα 12 Αυγούστου του 2013 αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο στη μάχη των υγιών δυνάμεων του τόπου κόντρα στο βαθύ κράτος της μεταπολίτευσης. Είναι η μέρα που έπεσαν οι υπογραφές ανάμεσα στο ΤΑΙΠΕΔ και την ΕΜΜΑ DELTA για τη μεταβίβαση του αμαρτωλού Οργανισμού στην κυριότητα της οικογένειας Μελισσανίδη.
Ο ΟΠΑΠ υπήρξε και εξακολουθεί να είναι η Βαστίλλη της Διαφθοράς, η Ακρόπολη του υποκόσμου και του φαύλου μιντιακού και πολιτικού παρακράτους που μεγαλούργησε στη διάρκεια της μεταπολίτευσης και έφτασε την Ελλάδα ως εδώ, με τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας να σκαρφαλώνουν στους κάδους των σκουπιδιών αναζητώντας αποφάγια. Το εκτροφείο της σήψης και της διαφθοράς που μόλυνε ακόμη και το τελευταίο ρυάκι της ελληνικής επικράτειας. Πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο ταξίδευαν από το κτίριο του Περιστερίου με προορισμό τα αρπακτικά των MME, κάτι απίστευτους συλλόγους, πουλημένα κοράκια, παραγκάρχες κάθε λογής, ξιπασμένους πολιτικούς και «πιστολέρο» -εκτελεστές συμβολαίων.
Είχαν φτάσει στο σημείο οι χρεοκοπημένοι εκδότες, που ζουν από τα δάνεια των τραπεζών και την ευγενική χορηγία του ΟΠΑΠ, να τιμολογούν διαφημίσεις του Οργανισμού χωρίς καν να μπουν στο κόπο να ρωτήσουν τη διοίκηση – τόσο την υπολόγιζαν...
Ο ΟΠΑΠ έβαλε την ιδρυτική σφραγίδα του στη δημιουργία του κατεστημένου της μεταπολίτευσης, ένα σκοτεινό και ζοφερό κρατικοδίαιτο παρακράτος που ζούσε μέσα από το ίδιο το κράτος το οποίο υποδυόταν τον τροχονόμο του χρήματος.
Η πλάκα είναι ότι τα τελευταία χρόνια ο ΟΠΑΠ βρίσκεται υπό την «αιγίδα» των υπουργών Πολιτισμού και Παιδείας, οι οποίοι συντόνιζαν το κοινωφελές – για τους νταβατζήδες των ΜΜΕ – έργο του!
Την ώρα που καρκινοπαθείς, ακόμη και μικρά παιδάκια, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα χρήματα για τα ακριβά φάρμακα που έχουν ανάγκη, το ασύδοτο κράτος μοιράζει εκατομμύρια ευρώ σε εκβιαστές καναλάρχες και εκδότες. Όσο για το αν είναι ανταποδοτικά τα εκατομμύρια ευρώ που σπρώχνει ο ΟΠΑΠ στις φυλλάδες, που δεν τις διαβάζει κανείς, το αφήνουμε στην κρίση σας…
Ο ΟΠΑΠ λοιπόν έχει πλέον μια ευκαιρία να αλλάξει σελίδα, όπως δήλωσε ο Δημήτρης Μελισσανίδης, και να βοηθήσει στην αλλαγή σελίδας και για την Ελλάδα. Κόβοντας τις γέφυρες με το μιντιακό κατεστημένο και τους σεσημασμένους ολιγάρχες της ενημέρωσης, οι οποίοι οφείλουν την παρακρατική ύπαρξή τους στα δάνεια των τραπεζών και στον ΟΠΑΠ, κερδισμένοι θα είναι οι δημοσιογράφοι και η δημοσιογραφία.
Ο ίδιος ο Δημήτρης Μελισσανίδης τώρα μπορεί να μετατρέψει τον – και είμαστε σίγουροι ότι θα το κάνει – σε ένα πανίσχυρο όσο και ευαίσθητο χέρι βοήθειας για τους συμπολίτες μας που το έχουν ανάγκη.
Είναι αδιανόητο να πεθαίνουν μικρά παιδάκια αβοήθητα, καθώς βρίσκονται στο στόχαστρο της μοίρας χτυπημένα από σοβαρές ασθένειες, και την ίδια στιγμή οι ξιπασμένοι μιντιάρχες να νέμονται τα εκατομμύρια ευρώ της διαφημιστικής λείας του ΟΠΑΠ.
Είναι αδιανόητο να μην έχουν θέρμανση και υπολογιστές τα σχολεία μας, να αναγκάζεται ακόμη και η Πριγκίπισσα Σούλα του ομώνυμου Οίκου Εποχής να γίνει χορηγός στα σχολεία, και ο ΟΠΑΠ να ταΐζει το παρακράτος της σήψης και της διαφθοράς που οδήγησε τη χώρα στην κόλαση που βιώνουμε.
Αυτό που γίνεται μισό αιώνα τώρα με τον Ναό του Περιστερίου δεν έχει ταίρι ούτε στην πιο υπανάπτυκτη χώρα του πλανήτη. Να γεννιούνται δηλαδή ΜΜΕ από τυχάρπαστους εκδότες-μιντιάρχες μόνο και μόνο για να αρπάξουν τη λεία του ΟΠΑΠ. Πρέπει να μπει ένα τέλος σ’ αυτή την Παράγκα του χρήματος που δεκαετίες τώρα στηρίζει το σκοτεινό παρακράτος της μεταπολίτευσης.
Στο χέρι της οικογένειας Μελισσανίδη είναι να συνδέσει το όνομά της με μια άλλη Ελλάδα, φιλική προς τους νέους ανθρώπους και προς όλους εκείνους που αγωνίζονται στηριζόμενοι στις δυνάμεις τους (άτομα και επιχειρήσεις) και όχι στη διαπλοκή με το σκοτεινό παρακράτος.
Η ολοκλήρωση της πώλησης του ΟΠΑΠ είναι υπό κάποια έννοια εφάμιλλη με την πτώση της χούντας του Παπαδόπουλου..

www.kourdistoportokali.com


Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Για τα λεφτά τα κάνεις όλα



Ζήτω οι εργατοπατέρες!

Πώς οι πατεράδες μας συνήθιζαν να μας δίνουν χαρτζιλίκι για να βγούμε με το φλέρτ μας το σαββατόβραδο; Μας έκλειναν και πονηρά το μάτι με την ελπίδα πώς θα πιάσουμε το υπονοούμενο και θα σπαταλήσουμε ένα μερίδιο των χρημάτων για την αγορά latex προφυλακτικών; Έτσι και τώρα, οι … εργατοπατέρες μας αυτή τη φορά, μας έχουν μετατρέψει το μισθό μας σε χαρτζιλίκι!
Έναντι κυρίες και κύριοι. Διαφορετικά, μισθός σε δόσεις! Και μάλιστα δόσεις κυμαινόμενες και χωρίς καμία υποχρέωση σταθερής ημερομηνίας καταβολής των οφειλών. Κάποιοι στενόμυαλοι, νεοέλληνες, αριστεριστές ίσως σκεφτείτε ότι αυτό είναι ανεπίτρεπτο και ότι με τον τρόπο αυτό οι εργοδότες σε τοποθετούν με το αζημίωτο σε ένα καθεστώς ζητιανιάς για τα δεδουλευμένα σας.
Όχι κυρίες και κύριοι. Κάνετε λάθος. Και κάνετε λάθος γιατί δεν έχετε την παιδεία να ερμηνεύσετε την ουσία της κατάστασης. Οι εργατοπατέρες μας, οι άνθρωποι που πρέπει να νιώθουμε υπόχρεοι απέναντι τους καθώς παρά την δυσχέρεια των καιρών, της οικονομικής κρίσης, των απολύσεων, της φτώχειας, της ηφαιστειακής τέφρας, της Τζούλιας Αλεξανδράτου και τόσων άλλων προβλημάτων που έχουμε, μας προσφέρουν ακόμα και τώρα μια θέση εργασίας, μας κάνουν μαθήματα σωστής διαχείρησης!
Έρχεται ο εργατοπατέρας λοιπόν και σου λέει: «Κοίτα παιδί μου. Τα πράγματα στην αγορά είναι δύσκολα. Αν δεν με πιστεύεις το λένε και στις ειδήσεις. Άκου λοιπόν τι θα σου κάνω. Δεν θα σου μειώσω τον μισθό γιατί είμαι καλός και πρέπει να μου πεις ευχαριστώ για αυτό. Ούτε θα μου μειώσω τις ώρες εργασίας γιατί δουλειά έχουμε, αλίμονο! Θα σε βοηθήσω κιόλας ζωτικά.
Θα δουλεύεις παραπάνω ώρες, ώστε να τρως σπίτι σου μόνο μια φορά τη μέρα. Τα παιδιά σου δεν θα σε βλέπουν για να σου ζητούν χαρτζιλίκι, η τράπεζα θα σε παίρνει σπίτι για τις οφειλές σου και δεν θα σε βρίσκει αλλά δεν θα σταματήσω μόνο εκεί. Τα δεδουλευμένα σου θα τα παίρνεις σε δόσεις ώστε να κάνεις σωστό κουμάντο. Όχι, δεν θα σου δώσω ολόκληρο το μισθό σου για να μπεις σε κάποιον πειρασμό και τον κατασπαταλήσεις και μετά δεν έχεις ούτε για τα latex που λέγαμε πριν. Θα σου δίνω 100 ευρώ κάθε βδομάδα.
Δεν πιστεύω να χρειάζεσαι παραπάνω; 400 ευρώ το μήνα αισίως. Τα υπόλοιπα θα μπαίνουν υποθήκη. Και όταν πια φτιάξουν τα πράγματα θα στα δώσω όλα τα χρωστούμενα μαζεμένα και θα μπορείς να πάρεις την οικογένεια και να πας αυτό το υπερατλαντικό ταξίδι που πάντα ζήλευες.
Είδες ρε ατιμούλη τι τυχερός που είσαι; Ετοίμασε βαλίτσες! Που να’ χαν και οι δήθεν προνομιούχοι τέτοια αντιμετώπιση. Δωρεάν σεμινάρια οικονομικών! Υπουργούς θα σας  κάνω εδώ μέσα!»